Προσέχουμε για να τρέχουμε: Σχετικά με το πόδι του αθλητή.

Περίεργη ονομασία για πάθηση, ε; “Το πόδι του αθλητή” ακούγεται σαν τίτλος διάκρισης, παρά σαν κάτι που χρειάζεται αντιμετώπιση. Και, αφορά, προφανώς, τους αθλητές, αλλά και όλους μας! Είναι μια μορφή μυκητίασης, ενοχλητική και επίμονη όσο όλες, η οποία, όμως, και προλαμβάνεται και αντιμετωπίζεται. Έχουμε και λέμε:

Οι μύκητες, γενικά, αγαπούν τη ζέστη και την υγρασία. Σε τέτοια περιβάλλοντα “κυκλοφορούν” και αναπτύσσονται. Επειδή μεταδίδονται αρκετά εύκολα, σε χώρους που συγκεντρωνόμαστε πολλοί και ξυπόλητοι, οι πιθανότητες να κολλήσουμε είναι αυξημένες. Τέτοιοι χώροι είναι οι πισίνες και τα κολυμβητήρια, τα αποδυτήρια των γυμναστηρίων, τα ντους και γενικά οπουδήποτε έχει υγρασία και πατάμε απευθείας με το πέλμα μας.

“Δηλαδή, αν φοράω πάντα παντόφλες ή παπούτσια δε θα πάθω το πόδι του αθλητή;” θα ρωτήσεις. Ναι, ακριβώς. Η καλύτερη και πιο εύκολη προστασία είναι να μην κυκλοφορούμε ξυπόλητοι σε χώρους που δεν είμαστε 100% σίγουροι για την υγιεινή τους. Το δερματόφυτο, έτσι λέγεται ο μύκητας που συνδέεται με το “πόδι του αθλητή”, αναζητά γυμνό δέρμα για να προσκολληθεί: τις φτέρνες, τα νύχια και την περιοχή ανάμεσα στα δάχτυλα. Επομένως, το δεύτερο μέτρο προστασίας, εξίσου απλό και εύκολο είναι να σκουπίζουμε πάντα καλά την περιοχή ανάμεσα στα δάχτυλα όταν κάνουμε μπάνιο. Είναι από τα σημεία που μπορεί να παραβλέψουμε γι αυτό θέλει extra προσοχή και φροντίδα.

Επομένως, μόλις γυρίσεις από το τρέξιμο, θα βγάλεις τα παπούτσια και τις κάλτσες σου και θα μπεις στο ντους. Μόλις βγεις θα σκουπίσεις σχολαστικά την περιοχή ανάμεσα στα δάχτυλα, και ολόκληρο το πέλμα και θα φορέσεις παντόφλες. Επ’ ευκαιρίας, όμως, ας πούμε κάτι και για τα παπούτσια και τις κάλτσες, γιατί κι αυτά έχουν το ρόλο τους στην υπόθεση που λέγεται “πόδι του αθλητή”: καταρχάς, να αποφεύγεις τις συνθετικές κάλτσες, και να προτιμάς τις βαμβακερές, γιατί αυτές επιτρέπουν στο πόδι να αναπνέει κανονικά. Αντίστοιχα, τα παπούτσια που θα επιλέξεις, ειδικά για να αθληθείς, θα πρέπει να έχουν “τρυπούλες” για να αερίζονται- ειδάλλως μέσα στο παπούτσι σου θα έχεις τόσο τη ζέστη όσο και την υγρασία που ψάχνουν οι μύκητες. Ακόμη κι αν όλα τα παραπάνω τα κάνεις με προσοχή, καλό θα είναι να αφήνεις τα αθλητικά σου στο μπαλκόνι να αερίζονται. Πες ότι χρειάζονται κι αυτά καθαρό αέρα, όπως κι εσύ!

Πώς θα καταλάβω ότι έχω το “πόδι του αθλητή”; Εύκολα, γιατί η δυσοσμία είναι τόση που δύσκολα παραβλέπεται. Ταυτόχρονα είναι πιθανό να νιώθεις φαγούρα και να δεις το δέρμα σου ερεθισμένο ή/και με φουσκάλες. Γενικά, είναι από τις παθήσεις που κάνουν αισθητή την παρουσία τους, οπότε, αν το έχεις, λογικά το ξέρεις ήδη!

Το καλό με αυτή τη μυκητίαση πάντως, πέραν του ότι προλαμβάνεται σχετικά εύκολα, είναι και ότι θεραπεύεται εξίσου εύκολα. Χρειάζεσαι μια ειδική αγωγή, εξειδικευμένη για να εξουδετερώσει το δερματόφυτο, και συστηματική φροντίδα των άκρων, μέχρι να περάσει η πάθηση, αλλά και γενικά.

Επομένως, συνεχίζουμε την προπόνησή σου κανονικά και βάζουμε στη ρουτίνα μας αυτούς τους λίγους κανόνες. Με άλλα λόγια, προσέχουμε, για να τρέχουμε!