Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών

Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών ή σύνδρομο Willis-Ekbom, περιγράφει την κατάσταση κατά την οποία υπάρχει έντονη παρόρμηση να κινηθούν τα πόδια, προκαλώντας όμως, συχνά δυσφορία. Το φαινόμενο είναι εντονότερο σε περιόδους ακινησίας και κατά τη διάρκεια της νύχτας, καθώς επίσης είναι σύνηθες να επεκτείνεται και στα άνω άκρα.

Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, προσβάλλει περισσότερο γυναίκες, και επίσης έχει βρεθεί ότι ακολουθεί και την κληρονομική προδιάθεση. Άλλες αιτιολογίες εμφάνισής του είναι η σιδηροπενία (έλλειψη σιδήρου), η νεφρική ανεπάρκεια, η λήψη φαρμάκων αλλά και η εγκυμοσύνη. Ως φαίνεται από τα παραπάνω δεν είναι ξεκάθαρο γιατί αλλά και πότε συμβαίνει γι’αυτό και συνήθως αργεί πολύ να αναγνωρισθεί και να αντιμετωπιστεί ως πάθηση.

Λόγω της έντονης παρόρμησης να τίθενται σε κίνηση τα πόδια, επηρεάζεται αρνητικά και η εύρυθμη διαδικασία του ύπνου. Ο ύπνος δεν είναι συνεχόμενος οπότε δεν είναι και ποιοτικός, πράγμα που οδηγεί και σε κόπωση, υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και συναισθηματικές διαταραχές. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, συνυπάρχει και μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μικρής διάρκειας, απότομες κινήσεις των ποδιών κατά τη διάρκεια του ύπνου ( periodic limb movement during sleep ).

Παρόλο που δεν είναι μια πάθηση ευρέως γνωστή στην ιατρική κοινότητα καθώς δεν έχει βρεθεί και η ακριβής αιτιολογία της, οι ασθενείς περιγράφουν το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών  ως μια δυσάρεστη αίσθηση στα πόδια  (ανατριχίλα, ανησυχία, κράμπα, τράβηγμα, φαγούρα) βαθιά στον μυ ή στο οστό, από τα γόνατα μέχρι τους αστραγάλους. Ακριβώς όμως επειδή κανείς δεν ξέρει ότι το έχει την στιγμή που το βιώνει, η διάγνωση μπορεί να αργήσει πολύ καιρό το ίδιο και η θεραπεία.

Αν τα συμπτώματα είναι ήπια συνήθως το σύνδρομο περνά αν τεντώσεις, τρίψεις το πόδι ή αν γενικότερα το θέσεις σε κίνηση. Στην περίπτωση όμως που χρειάζεται θεραπεία πρώτη επιλογή αποτελούν οι ντοπαμινεργικοί παράγοντες. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται και στην νόσο πάρκινσον αλλά σε πολύ μεγαλύτερες δόσεις. Άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι κάποια αντιεπιληπτικά (πρεγκαμπαλίνη, γκαμπαπεντίνη) και οι βενζοδιαζεπίνες.

Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών δεν είναι κάτι που πρέπει να σε ανησυχήσει, αφού, πέρα από την ενόχληση, δεν έχει άλλες “παρενέργειες”. Είναι καλό πάντως αν το εντοπίσεις (ή σου το επισημάνει κάποιος που το παρατηρεί στον ύπνο σου) να ελέγξεις αν τα επίπεδα σιδήρου σου είναι επαρκή, και να ανακουφίζεις συχνά τα πόδια σου είτε με ποδόλουτρα, είτε με απαλό μασάζ.